vrijdag 28 januari 2011

Sire, geef mij 100 daken (en ik schreeuw er mijn oplossing van af)

In Wallonië dubben ze films. Volgens mij is dat het grootste culturele verschil tussen Walen en Vlamingen. Als Bart De Wever zegt dat wij in in twee verschillende publieke opinies leven komt dat door het overdubben van films en series. Daar is het beginnen fout te gaan. Zo zijn we uit elkaar gegroeid. In Vlaanderen dubben we enkel programma’s of films die bestemd zijn voor kinderen. En dan nog schamen we ons er voor. We vinden het zelf te ver gaan als programmatitels vertaald worden. Denken we maar aan ‘Schone schijn’, dat in het origineel ‘Keeping up appearances’ heet. Niemand die er ook maar aan denkt die vertaalde titel te gebruiken in een conversatie. En als dit dan toch gebeurt wordt dit onmiddellijk en ongenadig afgestraft.

“Ja, dat is Onslow uit ‘Schone schijn’.”

“Je bedoelt ‘Keeping up appearances’.”

“Oh ja, sorry, ik was even verstrooid.”

Dus ik pleit voor een graduele afschaffing van het gebruik van dubbing in Wallonië (eerst series en dan de films). Dit zal even pijn doen voor de gemiddelde Waal die maar met moeite kan lezen, maar het is een noodzakelijke regeling om onze beider publieke opinies weer naar elkaar toe te doen groeien. Een volk dat naar gedubde films en series kijkt, daar wil ik niet mee geassocieerd worden, simpel gezegd.

Bovendien voedt het dubben de arrogantie van de Walen in de rand. Die denken dat iedereen in de wereld Frans spreekt en begrijpt door dat verfoeilijke dubben en voelen daarom niet de noodzaak om zich aan te passen aan onze taal. Dus wees een beetje fideel met hen, ze zijn zo opgevoed.

zaterdag 15 januari 2011

Het is genoeg geweest

"Het is genoeg geweest. Er moet een regering komen en wel nu!". Ja, ok, maar is er iemand die tegen een regering is, vraag ik me dan af? Sommige vinden dat het niet slecht gaat zonder regering, dat wel, maar daarom hoeven ze nog niet het record regeringvormen te verbeteren. Ik ga ook een mars organiseren: tegen marsen op Brussel. Rik Torfs zei het al: ze hebben een punt maar af en toe eens een komma kan geen kwaad. Nee, dat heb ik gezegd, Rik Torfs zei dat goed bestuur geen verkiezingsbelofte kon zijn want niemand is tegen goed bestuur. Dus wanneer je een mars houdt moet je er tenminste voor zorgen dat er een potentiële tegenbetoging gevormd kan worden. In dezelfde categorie als 'wij willen een regering' vinden we de belspelletjes, call-centers en slechte journalistiek. Dingen waar iedereen een bloedhekel aan heeft en waar het dus lekker bij mobiliseren is.

Dingen waar je wel een mars op Brussel voor kunt houden: het voetbalcontract dat naar vtm of vt4 zal gaan. De UCI die doet alsof Iljo Keisse zijn neus bloedt. Saloncondities. Radioreclame. De wenkbrauwen en denkbeelden van Vic van Aelst. Frank Focketyn die niet in de jury van de allerslimste mens zit. Daarvoor zou ik op de straat willen komen. Een petitie tekenen. Instemmend knikken. Niet wegzappen.

dinsdag 11 januari 2011

Boodschap van het knaagdierenfront

Soms denk ik dat er iemand mijn blog leest en er plezier in schept een knaagdier in de hoogste boom te zien kruipen en ik heb een vermoeden dat die persoon zich ophoudt in de hogere echelons. Waar hij verordeningen uit kan vaardigen waardoor er op een maandagmorgen, ergens in januari, plots, zich uit het niets, een klein leger agenten (250, tweehonderdvijftig!), een waterkanon en een helikopter aanmelden bij een kraakpand in Brugge. Haha, denkt die hoge pief, een knaagdier op zijn paard, hahaha.

En die hoge pief had Knaagdier al eens een loer gedraaid door zijn favoriete bos in Brugge van hem af te pakken. De reden: dat bos stond daar zonevreemd. Ja, dat bos had het lef gehad geen vergunning aan te vragen voor het zijn hinderlijke wortels in de grond had vastgezet. En dat bos had enkel ongedierte aangetrokken. Te lui geweest om economische activiteit te vertonen. Terwijl er potverdorie om congresruimte werd geschreeuwd in Brugge en omstreken. Zat dat bos daar maar te vegeteren op de kosten van de gemeenschap. En dan die naam: het Lappersfortbos. De pretentie! Weg ermee!

Waar zal het ongedierte nu naartoe moeten trekken?

woensdag 5 januari 2011

De interimkantorenstraat

In Sint-Niklaas, als ik me niet vergis, stonden eens twaalf interimkantoren, toen mochten er nog twee bij en toen moest het gedaan zijn want mensen die lekker aan het shoppen waren durfden niet meer naar het winkelcentrum dat op het eind lag van die interimkantorenstraat omdat ze dan voorbij die kerken van het nieuwe werken moesten lopen wat hen deed denken aan hetgene ze juist probeerden te vergeten door een dagje te shoppen: het werk.

De vraag blijft dan: als er al 12 interimkantoren zijn in die vermaledijde straat, waarom mogen er dan nog twee bijkomen? Wel, het voorlaatste is een interimkantoor voor mensen die willen werken in een interimkantoor, want er zijn zoveel interimkantoren in Sint-Niklaas en omstreken dat er een interimkantoor moet opgericht worden om de speciale noden van die kantoren te vervullen.

Het viertiende en laatste interimkantoor moet dan de vrouwen begeleiden die er op hadden gerekend dat er nog meer interimkantoren zouden bijkomen en nu met de handen in het haar zitten en die moeten natuurlijk ook begeleid worden