Lof der Luiheid

Ja, ik ben lui. Maar op een goede manier. Luiheid kan de wereld redden. Daar ben ik van overtuigd maar te lui om het uit te brengen (tenzij via deze weg). Een rijbewijs heb ik niet, te dom om de theorie te blokken, te lui om een praktisch rijexamen af te leggen. Maar de motivatie ontbreekt ook, ik heb geen zin om het milieu te vervuilen, om files nog langer te maken dan ze al zijn. Stel dat de droom van werkgevend Vlaanderen uitkomt en die 250.000 werklozen een baan vinden en de baan opgaan ... met een auto, zoals de rest van werkend Vlaanderen. Van een verkeersinfarct gesproken. Of rekenen ze erop dat die arme luizen allemaal de trein zullen nemen? Is dat de zieke logica achter al die uitspraken over activeringsbeleid. Ze zullen ze graag zien afkomen bij de NMBS. De vertragingen die ze nu kennen zullen als adempauzes lijken in vergelijking met wat hen in Vlaanderen 2.0 te wachten staat. 

Daarom een pleidooi voor luiheid. Ik ben te lui om vlees te kopen, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt enige tijd te verspillen voor een koelvak vol lijken. Niet goed, zal de Boerenbond zeggen, u zet uw gezondheid op het spel en uw veroordeelt een eerbare sector als de vleesverwerkende industrie tot de bedelstaf. Maar wat ziet mijn lodderige oog daar in de krant van vrijdag: knelpuntberoep (de spellingscontrole suggereert 'knelpuntennota', 'knelpuntenpot' en 'knelpuntenanalyse', een linkse spellingscontrole, maak dat mee)  nummer één: slager. Afgestudeerden: 79, vacatures: 739 of maar liefst een tekort van 89 % aan kandidaten. De enigste oplossing: minder vlees eten, want slagers opleiden doe je niet op één twee drie. En raadt eens wie dan het vuile werk mag doen: de allochtoon. Die doen dat toch thuis dus kunnen ze het even goed even verderop doen in het slachthuis om de hoek. Voor de slechte verstaander: ik heb niets tegen allochtonen hoor, ze moeten alleen met hun handen van onze dieren blijven. Ik heb liever een luie allochtoon dan een vleesverwerkende allochtoon, laat ik het zo eens zeggen.Een duivels dilemma voor al die Vlaams-Nationalisten: minder vlees eten of meer allochtonen importeren. Aan u de keuze. Knelpuntenpot nog aan toe.

Het oordopjesdebat

Moet ik weeral bloggen? Ik wil mijn drie volgers niet teleurstellen natuurlijk. Eens kijken wat ik op mijn lijstje 'to blog' vind? 'Oordopjesdebat' lees ik. Dat ging over een uitspraak van Bart de Wever in het nieuwe DeMorgen Magazine waarin het gebruik van koptelefoons en oordopjes allerhande werd aangeklaagd als een sign 'o times . So what, kun je denken, dat mag hij toch vinden. Maar ik kan toch drie goeie redenen verzinnen om je wel af te sluiten van de omgeving (in mijn geval: de trein) door middel van koptelefoons en oordopjes allerhande.

"De stilte in een treincoupé, daar kan ik verhalen over vertellen."

Ten eerste kan het zijn dat je naar de radio wil luisteren en aangezien door de intercom van de treinwagon enkel droge mededelingen worden doorgegeven ben je dan wel aangewezen op een mobiel apparaat dat een radiofunctie heeft. Ten tweede kan het een teken van eerbied zijn voor je medepassagier want het dragen van een koptelefoon/oordopjes voorkomt luistervinken. Ik ken genoeg mensen die eenmaal ze in een trein aanbeland zijn hun oren de kost geven door gesprekken van andere mensen af te luisteren. En een derde reden is escapisme, de stilte in een treincoupé, daar kan ik verhalen over vertellen. En als je ongeluk hebt en in zo'n trein van voor de val van de Muur (ooit zullen ze zeggen: zo'n trein van voor 9/11) beland komen die buitenwereldafschermende middelen ook wel van pas. Maar dan heb je wel het risico om met oorsuizingen van de trein te stappen. Daar zou Bart De Wever beter voor waarschuwen in plaats van sign 'o times te misbruiken voor zijn normen en waarden propaganda.

Vlaamse Filmpjes

Valt het jullie ook op, hoe de Vlaamse Film zijn ideeën iedere keer ietsje verder gaat zoeken. Wat hebben we het afgelopen jaar allemaal niet op onze cinematografische boterham gehad? Het gekste idee eerst lijkt het devies te zijn. Twee broers die Bijbels proberen te verslijten aan de deur, een Turk die in een fanfare gaat spelen omdat dat de droom was van zijn overleden vader, een paar mongolen die van Jozef en Maria gaan en dan nog een paar muco-patiënten die niet van elkaar kunnen afblijven omdat ze geen donor vinden die een long wil afstaan. De nieuwst telg in de familie maakt het helemaal te bond: Hasta La Vista over drie gehandicapten die zich bezondigen aan een mix van sekstoerisme en wijnproeverij. Ik verzin het niet, anderen wel. Het moet niet gekker worden. Worden er in Vlaanderen geen films meer gemaakt over normale mensen, waar er geen hoek af is, of die geen levensbedreigende ziekte hebben, niet als mongool geboren zijn, er niet uitzien als een rund?

"Ik verzin het niet, anderen wel."

Het zijn films over een niche maar voor een groot publiek, terwijl ik liever films zie over een groot publiek die bestemd zijn voor een nichepubliek. Bij al die gehandicapten, mongolen en allochtonen krijg ik altijd zo'n zendtijd voor derden gevoel. Op tv kijkt daar geen hond naar maar blijkbaar is het wel voldoende om geld te krijgen van allerhande fondsen die de Vlaamse film moeten ondersteunen en iets zegt mij dat dat niet toevallig is. Dus een tip voor toekomstige filmmakers die hun project gerealiseerd willen zien, hier de succesformule: verzin een clichéverhaaltje en verdeel de verschillende rollen over een mongool, een allochtoon, een gehandicapte en een godsdienstwaanzinnige of nog beter al die verschillende rollen in één personage verenigd omringd door allemaal verzuurde Vlamingen die hij/zij uiteindelijk toch kan charmeren  Succes gegarandeerd. Maar mij zul je er niet mee naar de cinema krijgen.