Bisschop Léonard is langzamerhand in een duivel aan het veranderen, althans in de ogen van zijn vijanden én vrienden (Torfs en co). Wel, laat mij dan advocaat van de duivel zijn. Want als iedereen a zegt dan zeg ik b.
Tegen de beschuldigde worden de volgende uitspraken ten laste gelegd: 1) AIDS is een vorm van immanente gerechtigheid en 2) pedofiele priesters die van hun pensioen genieten moeten met rust gelaten worden.
1) AIDS is een vorm van immanente gerechtigheid
Kan je het een oude man kwalijk nemen dat hij na 50 jaar celibaat eens uitvliegt naar al die lichtekooien en hun mannelijke gelijken. En als AIDS geen vorm van gerechtigheid is, wat is het dan wel? Het is een normale menselijke reactie op iets dat hij niet kan bevatten. Zoals wanneer we een voetballer zien met een gebroken been en direct denken 'hij zal het wel zelf gezocht hebben' om het vreselijke beeld weg te redeneren. Verschoning gevraagd, dus.
2) pedofiele priesters die op pensioen zijn moeten met rust gelaten worden
Iedereen die al zo lang zaagt achter excuses van de kerk over het kindermisbruik moet toch blij zijn met deze uitspraak? Want met deze uitspraak neemt Leonard de volledige schuld van het pedofilie schandaal op zich (Léonard = de kerk). Het systeem heeft ervoor gezorgd dat al die paters hun boekje te buiten gingen, zij treffen geen schuld, laat ze dus met rust. Die oude paters deden gewoon mee omdat de kerk het toen toeliet. Als er niemand de belastingen controleerde wie zou er dan nog belastingen betalen? Ik vraag het u!
Kortom, niemand moet katholieker zijn dan de paus. Er zit een Léonard in ieder van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten