Nederlanders en muziek, zal dat ooit nog goed komen? Bettie Serveert en Shocking Blue, dat zijn de enigste groepen uit Nederland die iets acceptabel hebben neergezet. Het is dan ook niet toevallig dat de zangeressen van beide groepen niet afkomstig zijn van Nederland (respectievelijk Canada en Spanje). In Nederland lijken ze alleen maar in hokjes te kunnen denken als het op muziek aankomt. En die hokjes moeten mooi ingericht worden met alle clichés die voor handen zijn. Jazz, dan moeten er een paar leuke zwarte meneren op een trompet blazen en die ritmisch van links naar rechts laten bewegen. Rock, dan moeten er veel drugs genomen worden en groepsleden ontslaan worden. En ga zo maar door.
Zo een groep als Direct, daar krijg je toch het plaatsvervangend schijt van. Of Anouk, Ilse de Lange, Moke, Lucky Fonz III, Waylon, Krezip, de horror lijkt niet te stoppen. En in 'De Wereld Draait Door' hoor je daar nooit een kritisch geluid over, ze willen het niet gezien hebben. Want Nederland is toch zo'n perfect land, dan zullen we toch ook wel leuke muziek maken? Het is toch ongelooflijk dat in die vijf jaar dat DWDD Nederlandse muzikanten uitnodigt ik geen enkele keer de moeite heb gedaan om iets meer te weten te komen over de desbetreffende muzikant/groep. Integendeel, wanneer het muzikale intermezzo zich aandient weet ik dat ik mij naar de frigo kan begeven: ik zal niets missen.
De aanleiding voor deze klaagzang kwam er naar aanleiding van de dood van Solomon Burke. Ik weet dat het niet mooi is maar ik was oprecht blij toen ik dat bericht las. Wat een vervelende vent was me dat! En hoe de Nederlanders daar mee opliepen. Niet alleen maken Nederlanders slechte muziek, ze importeren ze nog eens er bovenop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten