Moslims en krakers

"De kogel is door de kerk" is zelden beter op zijn plaats geweest nu het duo Koppejan & Ferrier zijn fiat heeft gegeven om zo de regering Wilders in het zadel te helpen. De kogel slaat dan op Wilders en de kerk, wel ja, op de CDA. Dit is goed nieuws voor de dieren en wat minder goed nieuws voor moslims en krakers. Alhoewel, in een opiniestuk (http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/files/2010/09/Artikel-PVV-is-goed-voor-islam.pdf) konden we lezen dat het partijprogramma van Wilders een gecondenseerde versie van de Koran is en dus wat goed is voor Wilders, goed is voor moslims. En bovendien is het de gedroomde vijand: neem Wilders weg en binnen een paar jaar spreken we niet meer over de moslims in Nederland. Ergo, wil wilders echt de islam terugdringen in Nederland, dan moet hij zelf van het toneel verdwijnen, maar hij heeft nu eenmaal ook een gezin te onderhouden en een andere job vinden is nogal moeilijk als in je slipstream zich telkens een gezelschap van 4 kleerkasten ophoudt.

Die andere groep die zich ernstige zorgen moet maken zijn de krakers. Ze zijn nu al de kop van jut met het krakersverbod en dat zal er niet beter op worden onder de regering Wilders. Repressie zal het ordewoord zijn. Misschien komt er zelf een minister van kraken. Maar je kan het ook anders bekijken. Krakers die ongemoeid worden gelaten, dat zijn toch gewoon huurders die niet betalen. Daar is niets spannends aan, over krakersrellen worden romans geschreven. Ze moeten dankbaar zijn dat de overheid weer aan ze denkt, het had niet langer mogen duren of het waren salonsocialisten geworden.

Over geluk in kleine huisjes

Het geluk zit in de kleine dingen. Wel Jay Shafer heeft dit wel heel letterlijk opgevat. Hij ontwerpt en bouwt kleine huizen die ongeveer de oppervlakte hebben van de slaapkamer waar u, ingebeelde lezer, zich in bevindt. Ga eens naar www.tumbleweedhouses.com als je me niet gelooft. Tenzij je claustrofobisch bent, ik wil niet dat je vannacht nachtmerries krijgt. Wel jammer dat mensen die eerst enthousiast reageren (op andere sites die hierover berichten) zich direct zorgen maken over de grond waar dat kleine huis zijn eindbestemming moet vinden. Terwijl zo’n huis juist aantoont dat wij veel te geobsedeerd zijn door een eigen lapje grond. Het zou toch beter zijn als we allemaal zigeuners waren in plaats van vast te houden aan die ene plaats.

Die kleine huisjes zijn toch de ideale oplossing voor al die eenzame vrijgezellen en kinderloze koppels die nu in een treurig appartement moeten resideren. ’t Zou een mensenrecht moeten zijn: "dat geen enkele mensch zijn toevlucht moet zoeken in hoogbouw". We halen al die appartementsblokken naar beneden en op de vrijgekomen ruimte kunnen dan die kleine huisjes staan. Bovendien staan die huisjes op wielen, dus als je last hebt van burengerucht kan je gewoon vertrekken, terwijl dit in een appartementsblok meestal eindigt met een assisenproces.

Persoonlijk doe ik het liever met weinig, het is een bijna een levensfilosofie, ware het niet dat ik hiermee een miljard mensen zou beledigen (die hun gevoeg moeten doen in een zakje, die mensen). Ik zou direct mijn intrek willen nemen in zo'n huis, ik droom al jaren om in een tuinhuis te wonen en dit lijkt me de comfortabelere versie daarvan.

Den Besten

Hoe twee programma's van dezelfde makers zo kunnen verschillen. En dan heb ik het over 'Komen Eten' en 'Zo zijn we getrouwd', beiden uitgezonden op VT4.

Na een dipje ergens vorig jaar ben ik weer helemaal mee met 'Komen Eten' en dat mag grotendeels op het conto van 'den besten' (foto) geschreven worden, die dan ook zijn bijnaam niet gestolen heeft. Wat in de gespecialiseerde pers ook beweerd mag worden. Wie nu denkt, 'den besten', daar heb ik nog nooit van gehoord, wel die mist iets. Ik kan geen aflevering meer van 'Komen Eten' bekijken zonder even te denken aan 'den besten'. Dan beeld ik me in hoe hij de geflambeerde coquille's of de pangasius in papillot in één welgemikte quote spreekwoordelijk terug naar de keuken stuurt. Vooral zijn vaste uitspraak "Doe ta nie!" (met Gents accent) zal bijgezet worden in het Vlaamse Pantheon der memorabele uitspraken.

'Komen Eten' is een programma dat je weer eventjes doet verzoenen met je Vlaamse medemens. Mensen die graag koken hebben namelijk een zekere graad van beschaving, dit in tegenstelling tot mensen die trouwen. Deze kunnen we bewonderen in 'Zo zijn we getrouwd' en je wordt er niet vrolijker van. Het bevestigt je in al je vermoedens en vooroordelen over de gewone Vlaming en mijn daaruit vloeiende terughoudendheid om de arbeidsmarkt te betreden. Na één aflevering had ik genoeg gezien en uit zelfbescherming (om nog niet meer misantroop te worden) zal ik verzaken aan verdere trouwpartijen.

Als ik toch ooit zelfmoord overweeg zal ik terugdenken aan de woorden van 'den besten': "Doe Ta Nie!".

PVDM

Waar ik het met jullie nog eens over wou hebben: PVDM, de marketeer van De Standaard die nu verkast is naar Nederland waar hij de leiding van het NRC Handelsblad zal overnemen.

Al die verheven ideeën over wat een krant moet zijn, ik wordt daar niet warm van. En laat PVDM daar nu eens toevallig het exponent van zijn. Volgens hem moet een kwaliteitskrant hard nieuws bevatten maar moet er ook plaats zijn voor ontspanning. Het is niet omdat iemand alles van de verkiezingen in Pakistan wil weten dat hij niet geïnteresseerd zou zijn in de verkleedpartijen van Lady Gaga. Dat klinkt aanvaardbaar maar is dat wel zo? Ik lees ook alleen maar Dag Allemaal als hij toevallig in de buurt ligt maar hem kopen? Nog in geen honderd jaar. Dus waarom zou ik het dan in de krant willen lezen?

Daarnaast wordt PVDM ook veel te veel gefêteerd alsof hij een genie is die alles wat hij aanraakt in goud verandert. Mensen, het gaat hier om een krant: een hoop achterhaalde berichten die al op het web zijn verschenen, opinies die als je een beetje zoekt ook op het internet te vinden zijn en interviews die slappe afkooksels zijn van wat er in HUMO verschijnt. Wat zou één manspersoon daar nu aan kunnen veranderen? De enigste reden voor zijn ophemeling is dan het feit dat hij zo'n vod toch verkocht krijgt aan 80.000 man. Waarvoor proficiat, het ga je goed Peter, in den vreemden.

Kappen met de kerk

De bisschoppen hebben een kans gemist. Op hun gezamenlijke persconferentie hadden ze kunnen aankondigen dat de kerk in België ermee zou ophouden. In plaats daarvan hebben ze een paar nieuwe geboden opgesteld die ooit nog eens zullen uitgevoerd worden (lees: in het hiernamaals zullen ze zich daar wel mee bezighouden, ze hebben daar toch tijd genoeg). Stoppen met de kerk, het lijkt absurd, maar zei men dat enige tijd geleden ook niet over de boedelscheiding van België ... en kijk nu, zelf de Walen hebben al een plan B.

En er zijn redenen genoeg om met de kerk te stoppen, ga vooreerst maar eens op een zondagmorgen bij een kerk gaan staan. De lijkgeur is amper uit te houden wanneer de meute de mis verlaat en nog wat staat na te praten. Over pakweg tien jaar schiet er daar niets meer van over en blijven de kerken leeg achter. Daarnaast, als de bisschoppen hun woord houden, worden alle rotte appels uit de mand geplukt, wat wil zeggen dat alle priesters met een pedofiel verleden op pensioen worden gestuurd. De goeie appels zullen op een hand te tellen zijn en het gapende gat in het priesterbestand zal niet opgevuld raken met nieuwe geroepenen, denk ik zo. Ergo, niet alleen zal er een lege kerk zijn , er zal ook niet voor gepreekt worden. Ergo ergo, dan houdt het een keer op hé.

En als dat geen voldoende argument is om er mee te kappen, ik denk niet dat wij nog veel zin zullen hebben om onze belastingen te verspelen aan een instituut dat decennialang pedofielen heeft voortgebracht. Geen gelovigen, geen priesters en geen geld, waar wachten die bisschoppen nog op?

Hulde aan Pico

Waarom grijpt het verhaal van Pico ons allemaal toch zo aan? Die man heeft hoogstens 4 seizoenen meegespeeld in F.C. De Kampioenen en daarna nooit meer iets van zich laten weten. En toch staat zijn ongelukkig geplaatste caravan op de voorkant van alle kranten en de bovenkant van websites. Het zou kunnen dat dit gewoon past in de 'news flow' die op gang werd gebracht door de lustige kampeerders van Vie et Lumière, maar volgens mij is er iets anders aan de gang.

Volgens mij zit er in ieder van ons een Pico Coppens. Ooit zijn wij ook eens populair geweest en hebben we geproefd van de vruchten der succesboom. We waanden ons onaantastbaar en we aten ons buikje vol. Tot we diarree kregen en enkel nog tweederangs stroop uitkakten. Daarom haakt dat beeld van Pico die zijn broek afsteekt zich vast in ons collectief geheugen. Vooral die blauwe plek - die rood uitslaat - valt daarbij op. Steekt daar zijn naalden die hem terugbrengen naar de hoogdagen.

Het zou een scène kunnen zijn uit F.C. De Kampioenen. Carmen komt het café binnenlopen en roept het uit: "Pico is terug! Hij staat met zijn caravan op het dorpsplein en Ria de Stekker is nog altijd bij hem." En uit erkenning voor de vele verdiensten die Pico voor de club geleverd heeft laten ze hem op het veld kamperen en uiteindelijk wordt hij weer de superspits van weleer.

Ja, zo zou F.C. De Kampioenen moeten eindigen.

Het nieuwe tv-seizoen, beter bekeken.

Iedereen zit weer aan mijn kop te zagen wat ik van het nieuwe tv-seizoen vindt. Blijkbaar als je niet over internet kan beschikken wordt je plots geacht een tv-expert te zijn. Wel hier is mijn conclusie na een goeie week tv-kijken: er zijn geen genre's meer. Nee, dat was een vraag op het examen ("Er zijn geen televisiegenre's meer, leg uit."). Als er niets op televisie te zien is kan je er nog altijd over leren. Terug naar het lopende tv-seizoen. Wat me vooral verheugde: de terugkeer van Sergio. De Juiste Prijs zou zonder hem maar een flauw en smaakloos programma zijn, maar de aanwezigheid van Sergio geeft het een licht postmoderne toets die het boven de middelmaat doet uitstijgen.

Een ander markant figuur is Peter van Asbrouck die opduikt in Bananasplit. Deze man is gewoon gemaakt om op te duiken in verborgen camera grappen. Hij hoeft zelfs niets te zeggen, gewoon een halve minuut blikken trekken is al genoeg om het verbouwereerde slachtoffer nog dieper te vernederen, als dat al mogelijk is. Een vakman, quoi.

Een andere opmerkelijke comeback - naast die van Sergio - is die van Goedele Liekens, wat kan die zuchten zeggen. Ze doet me altijd denken aan de moeder waarvan de zoon/dochter het constant uitroept: "Maar, maamaa!." Zo zitten ze waarschijnlijk ook voor het scherm. Net zoals wij. Het zou een betere tittel voor haar programma kunnen zijn: 'Maar, Goedele!', alleszins beter dan Goedele Nu. Jammer zijn komma's niet echt gewenst in programmatitels (let er maar eens op). Een gemiste kans.