Het gat in de markt

Mensen die voor 'een eigen zaak' kiezen, dat is het ideaal beeld van elke politicus. Mij valt het telkens op dat wanneer zo'n vrije ondernemer in de krant of het tijdschrift verschijnt, je negen van de tien keer je hoofd er op kan verwedden dat het om iets immens dwaas zal gaan. Die 10 percent die overblijft zijn nerds die hun eigen stukje software hebben ontwikkeld en de debiliteit daarvan kan ik moeilijk inschatten. In De Standaard van vorige week dinsdag was het weer zo ver. Drie starters werden aan het woord gelaten.

De eerste had een eigen software applicatie uitgedacht en had daarrond een bedrijfje uit de grond gestampt. Die valt dus binnen de 10 percent 'aanvaardbaar', alhoewel een toepassing die 'Caredoc' heet en zich richt op documentmangement, echt spannend klinkt het niet. De tweede, Francis Tilborghs, had het lumineuze idee om een fotostudio op te starten, in 2010! En het ergste was nog dat Francis 'voor lag op het businessplan'.

Maar dan moest de derde nog komen, niet toevallig een vrouw. Het begint goed: 'Kristel Roemens putte uit eigen ervaring, een Amerikaans voorbeeld toonde haar de weg.' Uit Amerika, dat belooft en vervolgens de verzuchtig: "Was ik hier maar 10 jaar geleden mee begonnen". Dan denk je, nu gaan we het krijgen, de 'magic' spat ervan af. En dan komt het (dodelijke) zinnetje: "Ik verhuur kleding aan mensen die van gewicht veranderen". De interviewer spartelt nog wat tegen en vraagt of die markt wel groot genoeg is waarop Kristel verontwaardigd antwoordt: "We verhuren niet alleen aan mensen die vermageren, maar ook aan mensen die zwaarder worden door een hormoonbehandeling". I rest my case.

Mocht u toch interesse hebben: http://www.almostperfect.be/