Wat zou ik geraag echt kunnen schrijven. Maar dan echt schrijven, met plotwendingen en zinnen en zo. Met schrijven voor de eeuwigheid heb ik dan weer niets. Schrijvers die dat zeggen moet je niet geloven. Die hebben dat gestolen van literaire journalisten die gefrustreerd zijn dat ze zelf niet echt kunnen schrijven.
Waarom zou je schrijven voor de eeuwigheid als je kunt schrijven voor je brood? Dat is toch al meer dan genoeg, iemand wil betalen voor jouw onzin, dat is in mijn ogen het hoogst haalbare in dit leven. Je ontrekt je aan de realiteit door hele dagen in je fantasiewereldje rond te zwerven en je wordt er nog voor beloond ook. Menig druggebruiker kan hier alleen maar van dromen. Dus door te schrijven manipuleer je twee keer de realiteit: in je verhalen en in het feit dat je niet moet meedraaien in de maatschappij. En dat sociaal isolement, dat pak je er toch gewoon bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten