woensdag 25 mei 2011

Welkom in smurfenland, het land van pracht en praal


Het smurfendorp is niet meer. Een bomaanval veras(s)te vroeg deze morgen de nog slapende smurfen. We sprokkelden de eerste reacties bij de verbouwereerde fans.

Het ondenkbare is gebeurd. Vanmorgen, 6 am lokale smurfentijd, is het smurfendorp gebombardeerd. Twee scutraketten lieten geen spaander heel van wat ooit een smurfenparadijs op aarde is geweest. Wat er van het dorp overblijft is enkel een hoopje smeulende as waar vervaarlijk blauwe rook uit wegcirkelt. Het nieuws komt hard aan als we de die hard smurfenverzamelaars en tevens levensgezellen Stef en Ria opbellen. Ze zijn er het hart van in. “Je mag er niet aan denken dat het bij je eigen smurfendorp gebeurd,” zegt een aangeslagen Stef Vervaecke.

Wie kan er achter deze gruwelijke daad verscholen gaan? Gargamel? “Dat zou mij verbazen want Gargamel wil de smurfen levend vangen om ze dan te koken en in goud te veranderen. Hij heeft er geen enkel belang bij dat dit gebeurd. Het smurfendorp bombarderen betekent de facto dat je ook de smurfen verast en daar heeft Gargamel niets bij te winnen, met een hoopje blauwe as kan hij niets aanvangen hoor. Dus, het kan zeker Gargamel niet zijn, dat is uitgesloten,” besluit Stef Vervaecke ferm.

Zijn vrouw, Ria, oppert dat het misschien een wraakactie van zijn kat Asraël kan zijn, omdat Gargamel te veel bezig was met het vangen van de smurfen en zijn kat daarom begon te verwaarlozen. Stef beaamt: “Ja, dat zou zomaar wel eens kunnen. Dat Asraël een mannetje heeft ingehuurd om dat smurfendorp naar de verdoemenis te helpen (wordt emotioneel). Bolle Gijs bijvoorbeeld, die draait zijn hand daar niet voor om.”

Ria: “En die Bolle Gijs heeft ook nog een heleboel rekeningen openstaan met Gargamel. Maar het evil brain is Asraël, daar ben ik zeker van, die wil atijd te ver gaan en sleurt Gargamel nu ongewild mee in zijn duivelse plannen. Vergelijk het met Dutroux en Martin: Dutroux wou gewoon wat met die meisjes spelen maar die Martin stond er op om die meisjes geen eten te geven. Ik heb meermaals tegen Stef gezegd dat dit slecht moest aflopen. Katten, poezen, ik moet er niets van weten. ”

Stef die zich weer heeft weten te herpakken komt terug aan de lijn. “Dat zo’n dingen in het echt kunnen gebeuren daar kan ik nog mee leven, maar toch niet het smurfendorp, je hoofd staat daar bij stil.” En dan wordt het plotseling stil aan de andere kant van de lijn.


Geen opmerkingen: