Wat is de zin van op café gaan als je niet meer mag roken?

We zijn eind juni en het kan mij allemaal gestolen worden. Iedereen mag van mij scheiden hoor, behalve de ouders van een Siamese tweeling, dat kun je ze niet aandien, zo nog een scheiding.

Ik ben dit weekend niet op café geweest wegens omstandigheden (geen vrienden) maar volgens welingelichte bronnen kon je geen twee centimeter voor je ogen zien van de tabakswalmen.Het voorbije weekend was namelijk het laatste weekend dat je hier, in deze kleine uithoek van de wereld, nog mocht roken op café. Sommige zouden dit dan ook bestempelen als een historisch weekend, maar zo'n woorden neem ik liever niet in de mond, niet als er nog een sigaret in bungelt.

Het laatste schuiloord van de roker wordt hem nu ook afgepakt. Eerst mocht hij niet meer roken op het werk om vervolgens thuis het huis uit te worden gejaagd, want ja, die rook blijft in de muren hangen en in de zetels én in de longen van de kinderen, natuurlijk. En nu moet hij, als klap op de vuurpijl, in zijn favoriete stamcafé het portiek opzoeken om zijn nicotineshot te zetten.

Uit onderzoek in opdracht van het longkankerfonds moet blijken dat een merendeel van de Belgen het niet erg vindt dat er een volledig rookverbod komt in de horeca. Wat me logisch lijkt want uit een deur-aan-deur peiling gehouden door een groep hevige astmalijders zijn ongeveer dezelfde resultaten naar voren gekomen. En dan zwijgen we nog over de bevindingen van een telefonische enquête uitgevoerd door de longpatiënten van de afdeling pneumatologie te Gasthuisberg.

Nu de sigaret verbannen is moeten we ook onze definitie van wat een café is gaan bijstellen. Een café is een plek waar mensen verzamelen om ongelooflijk veel geld te betalen voor iets waar ze er thuis gemakkelijk vier van kunnen hebben om, ja wat, te kunnen babbelen. Vroeger was dat roken, nu wordt het babbelen. Binnenkort zal luide muziek dan ook verboden worden : slecht voor de oren, slecht voor de gesprekken.

Het café was nog het laatste oord der verderf, huis van ongezondheid. Die ongelooflijke prijzen voor allerhande dranken betaalde je met de glimlach omdat je bij die herbergier binnen mocht roken, in zijn huiskamer. Nu vervalt die reden. Dat ze hun prijzen maar serieus verlagen.

Het kwiskanaal

Wat biedt digitale televisie ons, buiten een hoop overbodige buitenlandse zenders? (Turkse staatstelevisie, iemand?). Laten we daarom onze blik richten op het binnenlandse aanbod. Ik soms ze voor het gemak nog eens in numerologische volgorde op: Njam!, Exqi, Acht, Stories, Life!tv, Vitaliteit, ActuaTV en voor de tv-verslaafden reken ik er OnzeTv ook nog bij. Welke behoeften worden vervuld door deze zenders? Of moeten we eerder spreken van behoeftencreatie?

Njam! leert ons koken, Exqi doet ons opera verzoenen met sport, Acht! toont ons het beste uit het buitenland, Stories vertelt verhalen van de gewone man, Life!tv bedient de man in al zijn noden, Vitaliteit maakt ons gezonder, ActuaTv kijkt naar de politiek en OnzeTv bericht over onze buren die we alleen nog binnenlaten via het veilige tv-scherm.

Het lijstje leest als een opsomming van hedendaagse aanklachten tegen het medium televisie: te veel kookprogramma's, te veel sport, te veel human interest, te veel politiek ('we zouden ze beter doodzwijgen') en te veel welness. En dan doen die digitale zenders er nog een schepje bovenop. Er is altijd wel een doelgroep voor handen die niet genoeg kan krijgen van waar anderen te veel aan hebben.

Als er dan al eens een werkelijk unieke zender erbij komt zoals GunkTv (spreek uit: junktv) die een onbeantwoorde doelgroep weet aan spreken moet die er als eerste de brui aan geven. Misschien waren ze in het businessplan vergeten dat hun doelgroep wegens hun specifieke kenmerken meer achter hun computer te vinden is dan voor het kleine scherm. Een klein detail, dat makkelijk over het hoofd kan gezien worden, maar met grote gevolgen. Toch niet zo verslavend als de naam beloofde. Waarom zou je ook op tv kijken naar mensen die gamen als je het op dat eigenste moment zelf kunt doen.

Zijn er nog gaten in de digitale televisiemarkt, opportuniteiten? Wel laten we eens kijken: om succesvol te zijn als digitale zender moet je programma's uitzenden waarvan er al een overaanbod op de traditionele zenders te zien zijn en er moet sprake zijn van een onbeantwoorde doelgroep. Ik stel u voor: een kwiskanaal. Er is genoeg archiefmateriaal voor handen uit het buitenland en zeker uit Vlaanderen, bovendien ben je verzekerd van een constante stroom nieuwe afleveringen want zoveel vragen, zoveel antwoorden er zijn. En kijkers gegarandeerd want met het toenemende aantal quizzen op de Vlaamse buis en steeds strenger wordende selectiecriteria wil de toekomstige quizkandidaat goed voorbereid op de afspraak komen in de vele voorrondes die voorafgaan aan de eigenlijke tv-quiz. Ik heb ook al een goeie naam: 'Pas!'.

De twistaardappel

Nu het stof weer is neergedaald op Wetterse velden neem ik de hete aardappel over (als iedereen hem doorschuift).

Terroristen zijn de nieuwe helden van deze tijd. Ook al betekent dat soms: aardappelen trekken. Mijn probleem is dat ik niet weet waar te beginnen. My hate is to big. Nieuwbakken luxe-studentekoten, suv's, slachthuizen. Het rijtje is eindeloos. Als men buitenkomt wordt men er door overvallen. Tot er gewenning optreedt. En dan sta je op een morgen als de eerste de beste seizoenarbeider ggo-aardappelen uit de grond te trekken op een Wetters proefveld. Zijn mensen verbaasd!

Diploma's, jobkantoren, reclamebureau's VIND IK NIET LEUK

Apathie, daar moet je voor waarschuwen als Vlaams minister-president. En niet janken over innovatiebeleid dat in de kiem wordt gesmoord. Mijn analyse van deze zogenaamde onbezonnen actie is dat vrijheid een illusie is geworden in ons kapitalistisch koninkrijk. Omdat vrijheid naast toenemende vrijheid ook toenemende professionalisering met zich meebrengt. Universiteiten zijn daar toevallig een mooi voorbeeld van. Ze geven ons de illusie dat we alles kunnen worden wat we maar willen maar dan kappen ze de examenperiode in twee, wegens professionele redenen, en heb je geen tijd meer om na te denken over andere dingen dan de lesstof. Zo wordt je (met een beetje geluk) wat je wil zijn maar laat je de maatschappij met rust. En ja, dan ben ik bij dat er nog jongeren zijn die zich zorgen maken om patatten en de handen uit de mouwen steken. Ook al kan ik een miljoen ergere dingen verzinnen, je moet ergens beginnen.

Driekwartsbroeken, sollicitatietrainingen, nertsenkwekerijen VIND IK NIET LEUK