Iedereen zit weer aan mijn kop te zagen wat ik van het nieuwe tv-seizoen vindt. Blijkbaar als je niet over internet kan beschikken wordt je plots geacht een tv-expert te zijn. Wel hier is mijn conclusie na een goeie week tv-kijken: er zijn geen genre's meer. Nee, dat was een vraag op het examen ("Er zijn geen televisiegenre's meer, leg uit."). Als er niets op televisie te zien is kan je er nog altijd over leren. Terug naar het lopende tv-seizoen. Wat me vooral verheugde: de terugkeer van Sergio. De Juiste Prijs zou zonder hem maar een flauw en smaakloos programma zijn, maar de aanwezigheid van Sergio geeft het een licht postmoderne toets die het boven de middelmaat doet uitstijgen.
Een ander markant figuur is Peter van Asbrouck die opduikt in Bananasplit. Deze man is gewoon gemaakt om op te duiken in verborgen camera grappen. Hij hoeft zelfs niets te zeggen, gewoon een halve minuut blikken trekken is al genoeg om het verbouwereerde slachtoffer nog dieper te vernederen, als dat al mogelijk is. Een vakman, quoi.
Een andere opmerkelijke comeback - naast die van Sergio - is die van Goedele Liekens, wat kan die zuchten zeggen. Ze doet me altijd denken aan de moeder waarvan de zoon/dochter het constant uitroept: "Maar, maamaa!." Zo zitten ze waarschijnlijk ook voor het scherm. Net zoals wij. Het zou een betere tittel voor haar programma kunnen zijn: 'Maar, Goedele!', alleszins beter dan Goedele Nu. Jammer zijn komma's niet echt gewenst in programmatitels (let er maar eens op). Een gemiste kans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten