Valt het jullie ook op, hoe de Vlaamse Film zijn ideeën iedere keer ietsje verder gaat zoeken. Wat hebben we het afgelopen jaar allemaal niet op onze cinematografische boterham gehad? Het gekste idee eerst lijkt het devies te zijn. Twee broers die Bijbels proberen te verslijten aan de deur, een Turk die in een fanfare gaat spelen omdat dat de droom was van zijn overleden vader, een paar mongolen die van Jozef en Maria gaan en dan nog een paar muco-patiënten die niet van elkaar kunnen afblijven omdat ze geen donor vinden die een long wil afstaan. De nieuwst telg in de familie maakt het helemaal te bond: Hasta La Vista over drie gehandicapten die zich bezondigen aan een mix van sekstoerisme en wijnproeverij. Ik verzin het niet, anderen wel. Het moet niet gekker worden. Worden er in Vlaanderen geen films meer gemaakt over normale mensen, waar er geen hoek af is, of die geen levensbedreigende ziekte hebben, niet als mongool geboren zijn, er niet uitzien als een rund?
"Ik verzin het niet, anderen wel."
Het zijn films over een niche maar voor een groot publiek, terwijl ik liever films zie over een groot publiek die bestemd zijn voor een nichepubliek. Bij al die gehandicapten, mongolen en allochtonen krijg ik altijd zo'n zendtijd voor derden gevoel. Op tv kijkt daar geen hond naar maar blijkbaar is het wel voldoende om geld te krijgen van allerhande fondsen die de Vlaamse film moeten ondersteunen en iets zegt mij dat dat niet toevallig is. Dus een tip voor toekomstige filmmakers die hun project gerealiseerd willen zien, hier de succesformule: verzin een clichéverhaaltje en verdeel de verschillende rollen over een mongool, een allochtoon, een gehandicapte en een godsdienstwaanzinnige of nog beter al die verschillende rollen in één personage verenigd omringd door allemaal verzuurde Vlamingen die hij/zij uiteindelijk toch kan charmeren Succes gegarandeerd. Maar mij zul je er niet mee naar de cinema krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten