Boekenhouders

Wie is Thomas Verbogt, wie is Peter de Boer, wie is Stefan Praet? Nee, ik kan er niet zo direct een hoofd op plakken. Wel een naam, die heb ik wel. 

Ook al bevalt het nummer dat op mijn wekkerradio speelt toch draai ik het weg, een voorzorgsmaatregel. Maar zo beland ik van de regen in de dop. De toekomstige regen, wel te verstaan want nu heb ik nog niets tegen het nummer maar daar zou dra verandering in kunnen komen, zo heeft mijn boekhouder me gewaarschuwd. En die man kent iets van muziek, naast zijn uitmuntende kennis van boekenhouders natuurlijk. 'Het probleem van nummers op de radio,' doceerde hij, 'is dat ze durven te gaan vervelen.' Hij had dit terloops opgemerkt terwijl hij mijn boekenhouders aan het inspecteren was. Aangezien ik niet zo veel boeken in mijn bezit heb, ik ben niet zo'n bibliofiel, was zijn werk rap gedaan en kon hij nog een tijdje babbelen over zijn tweede grote passie: muziek en specifiek nummers op de radio. Daar was hij, wist hij me te vertellen, op gedoctoreerd. De titel van zijn eindwerk was "De repercussies van muziek op de radio" geweest en in dat eindwerk had hij uitgevogeld dat het probleem van nummers op de radio is dat ze durven te gaan vervelen en die kennis deelde hij nu met mij, zovele jaren later, tijdens en na het inspecteren van mijn boekenhouders. Omdat ik zo gedwee naar zijn prachtige uiteenzetting had zitten luisteren gaf hij mij een fikse korting op het bedrag voor het geleverde werk, wat toch een serieuze meevaller was geweest voor het totale kostenplaatje die maand.

Een dag is lang als je vroeg bent opgestaan, op de radio kwijlt er iemand dat hij bang is dat hij, een man veronderstel ik maar met sommige vrouwen weet je het nooit zeker, dat hij dus bang is dat hij iemand zijn druiven heeft opgegeten. Zo zou je het inderdaad kunnen verwoorden en ik besluit mijn probleem zo te verwoorden de volgende keer ik bij een psychiater binnenstap. 'Ik heb constant het gevoel dat ik iemand zijn druiven heb opgegeten'. Die psychiater zou het natuurlijk horen donderen in Keulen (en denken 'Niet nog één') maar hij zou me begrijpend aankijken omdat dat nu eenmaal zijn taakomschrijving is.