Adieu Kampioenen: een laatste eresaluut

Vijftien seizoenen te laat zijn F.C. De Kampioenen er eindelijk mee opgehouden. Welke erfenis zal deze serie achterlaten? Ik denk eerder aan een schuldenberg. Zoals sommigen zeggen "We moeten een tweede Irak voorkomen", zou ik zeggen "We moeten een tweede F.C. De Kampioenen voorkomen". Een openbare omroep moet zich niet richten op het gehele gezin, dat doen de commerciële zenders wel. Wat een belediging en onderschatting van de kijker om van F.C. De Kampioenen een kinderprogramma te maken (of was dat een strategische zet om tegemoet te komen aan het toenemende aantal bejaarden?). Alhoewel het niet pleit voor diezelfde kijker dat ze pas het schip verlieten - en dan nog met mondjesmaat - bij het twintigste seizoen.

Zoals gezegd hadden ze als het aan mij had gelegen al mogen stoppen toen Pico uit de reeks werd geschreven wegens onwelvoeglijk gedrag op de set. Die afleveringen (v.P.)(voor Pico) mogen ze blijven herhalen tot in den treure toe. Daar valt niet op af te dingen. Laat daar geen misverstand over bestaan, nudge nudge wink wink. Die volgende vijftien seizoen, dat was pas een misverstand. Is er ooit al een sitcom, reeks, serie geweest die wel nog op peil bleef na zoveel seizoenen? (antwoorden kan hieronder). Andere reeksen vermeden het uitmelken door een spin-off te maken, denken we maar aan ( het niet zo denderende) Cheers waaruit (de beste sitcom ooit) Frasier uit voorkwam.

Ja , u hoort mij al afkomen, ze hadden Pico moeten volgen (zijn leven is een soap) en er was ons vijftien jaar miserie gespaard gebleven.

Hulde aan Pico

Waarom grijpt het verhaal van Pico ons allemaal toch zo aan? Die man heeft hoogstens 4 seizoenen meegespeeld in F.C. De Kampioenen en daarna nooit meer iets van zich laten weten. En toch staat zijn ongelukkig geplaatste caravan op de voorkant van alle kranten en de bovenkant van websites. Het zou kunnen dat dit gewoon past in de 'news flow' die op gang werd gebracht door de lustige kampeerders van Vie et Lumière, maar volgens mij is er iets anders aan de gang.

Volgens mij zit er in ieder van ons een Pico Coppens. Ooit zijn wij ook eens populair geweest en hebben we geproefd van de vruchten der succesboom. We waanden ons onaantastbaar en we aten ons buikje vol. Tot we diarree kregen en enkel nog tweederangs stroop uitkakten. Daarom haakt dat beeld van Pico die zijn broek afsteekt zich vast in ons collectief geheugen. Vooral die blauwe plek - die rood uitslaat - valt daarbij op. Steekt daar zijn naalden die hem terugbrengen naar de hoogdagen.

Het zou een scène kunnen zijn uit F.C. De Kampioenen. Carmen komt het café binnenlopen en roept het uit: "Pico is terug! Hij staat met zijn caravan op het dorpsplein en Ria de Stekker is nog altijd bij hem." En uit erkenning voor de vele verdiensten die Pico voor de club geleverd heeft laten ze hem op het veld kamperen en uiteindelijk wordt hij weer de superspits van weleer.

Ja, zo zou F.C. De Kampioenen moeten eindigen.