Het oordopjesdebat

Moet ik weeral bloggen? Ik wil mijn drie volgers niet teleurstellen natuurlijk. Eens kijken wat ik op mijn lijstje 'to blog' vind? 'Oordopjesdebat' lees ik. Dat ging over een uitspraak van Bart de Wever in het nieuwe DeMorgen Magazine waarin het gebruik van koptelefoons en oordopjes allerhande werd aangeklaagd als een sign 'o times . So what, kun je denken, dat mag hij toch vinden. Maar ik kan toch drie goeie redenen verzinnen om je wel af te sluiten van de omgeving (in mijn geval: de trein) door middel van koptelefoons en oordopjes allerhande.

"De stilte in een treincoupé, daar kan ik verhalen over vertellen."

Ten eerste kan het zijn dat je naar de radio wil luisteren en aangezien door de intercom van de treinwagon enkel droge mededelingen worden doorgegeven ben je dan wel aangewezen op een mobiel apparaat dat een radiofunctie heeft. Ten tweede kan het een teken van eerbied zijn voor je medepassagier want het dragen van een koptelefoon/oordopjes voorkomt luistervinken. Ik ken genoeg mensen die eenmaal ze in een trein aanbeland zijn hun oren de kost geven door gesprekken van andere mensen af te luisteren. En een derde reden is escapisme, de stilte in een treincoupé, daar kan ik verhalen over vertellen. En als je ongeluk hebt en in zo'n trein van voor de val van de Muur (ooit zullen ze zeggen: zo'n trein van voor 9/11) beland komen die buitenwereldafschermende middelen ook wel van pas. Maar dan heb je wel het risico om met oorsuizingen van de trein te stappen. Daar zou Bart De Wever beter voor waarschuwen in plaats van sign 'o times te misbruiken voor zijn normen en waarden propaganda.

De snor van Martine Tanghe

Er is commotie ontstaan rond de baard van Koen Fillet. Hij groeit deze baard uit een soort burgerlijke ongehoorzaamheid tot er een regering komt. Ik had het akkefietje zien aankomen maar ik heb het stil gehouden omdat alleen b-politici zoals Carl Decaluwé zich hier mee bezighouden. Blijkbaar moeten journalisten van eender welke omroep 'politiek neutraal' zijn en die baard drukt de mening uit van de desbetreffende radiomaker. Ik snap niet wat er mis is met een journalist die een mening heeft. Dat radio- en televisiejournalisten juist de beroepsgroep zijn die wettelijk geen mening mogen hebben, zelfs niet in de vorm van een baard, wie verzint het? Zo'n forum van mediakanalen ter beschikking hebben en toch je mond moeten houden, het moet een kwelling zijn. En als je dan toch je mond voorbij praat krijg je Carl Decaluwé achter je aan die je baard wil afscheren.

Mij kan het niet schelen als Wim de Vilder het journaal zou openen al vendelzwaaiend met een Vlaamse Leeuw, dan zou er tenminste iets gebeuren. En het zou niets overlaten aan de duidelijkheid. Het is toch beter dat je weet waar een journalist zich bevindt in het politieke spectrum. Dat maakt het alleen maar spannender. En zo kan Wim de Vilder nog een tweede keer uit de kast komen. Iemand die geen mening heeft daar moet je pas voor oppassen.

En die snor van Martine Tanghe, wanneer zal daar eens een parlementaire vraag over gesteld worden?

Sire, geef mij 100 daken (en ik schreeuw er mijn oplossing van af)

In Wallonië dubben ze films. Volgens mij is dat het grootste culturele verschil tussen Walen en Vlamingen. Als Bart De Wever zegt dat wij in in twee verschillende publieke opinies leven komt dat door het overdubben van films en series. Daar is het beginnen fout te gaan. Zo zijn we uit elkaar gegroeid. In Vlaanderen dubben we enkel programma’s of films die bestemd zijn voor kinderen. En dan nog schamen we ons er voor. We vinden het zelf te ver gaan als programmatitels vertaald worden. Denken we maar aan ‘Schone schijn’, dat in het origineel ‘Keeping up appearances’ heet. Niemand die er ook maar aan denkt die vertaalde titel te gebruiken in een conversatie. En als dit dan toch gebeurt wordt dit onmiddellijk en ongenadig afgestraft.

“Ja, dat is Onslow uit ‘Schone schijn’.”

“Je bedoelt ‘Keeping up appearances’.”

“Oh ja, sorry, ik was even verstrooid.”

Dus ik pleit voor een graduele afschaffing van het gebruik van dubbing in Wallonië (eerst series en dan de films). Dit zal even pijn doen voor de gemiddelde Waal die maar met moeite kan lezen, maar het is een noodzakelijke regeling om onze beider publieke opinies weer naar elkaar toe te doen groeien. Een volk dat naar gedubde films en series kijkt, daar wil ik niet mee geassocieerd worden, simpel gezegd.

Bovendien voedt het dubben de arrogantie van de Walen in de rand. Die denken dat iedereen in de wereld Frans spreekt en begrijpt door dat verfoeilijke dubben en voelen daarom niet de noodzaak om zich aan te passen aan onze taal. Dus wees een beetje fideel met hen, ze zijn zo opgevoed.

Fout, fouter, foutst

De voorbije week heb ik me over de vraag gebogen waarom hedendaagse fenomenen als Geert Hoste, Clouseau en Youp van 't Hek zo populair zijn. Ze vullen zalen alsof ze professionele zakkenvullers, euh, zalenvullers zijn. Kwantiteit zonder kwaliteit. Terreur waar een publiek voor is. Waar ligt de oorzaak? Je zou kunnen beginnen met de constatatie dat de mens een sociaal dier is. Maar daar geloof ik niet in. Asociaal gedrag is all around, dan kan je moeilijk volhouden dat de mens contact wil met zijn medemens. Daarom hebben ze de intieme kring uitgevonden, klinkt beter dan schutskring. Nee, Geert Hoste en consorten zijn fout en fout is goed.

Er is namelijk niets leuker en verslavender dan gezamenlijk de fout in gaan. Denken we maar aan dat ander hedendaags fenomeen: de files. Vlees eten, in hetzelfde bedje ziek. Zo lang de meerderheid in de fout gaat is het lekker meehossen. Sterker nog, er gaat een bijna niet te weerstane aantrekkingskracht van uit (wat ook een makkelijk excuus geeft). Lemmingen zijn het, die naar de afgrond gezogen worden. Ik heb echt medelijden met toekomstige generaties, want met zo'n mentaliteit gaan we recht op de ondergang af. Geert Hoste zijt gezegend.