Ik heb een probleem, dat hadden jullie waarschijnlijk al opgemerkt. En ik vind het tijd om er nu maar mee naar buiten te komen. Als iedereen zijn kaarten op tafel legt, kan ik niet achterblijven. Dus hier, de naakte waarheid: zolang Sergio in een tv-programma zit vindt ik dat tv-programma goed maar als hij eruit weg is dan kan het me geen moer meer boeien. Voilà, het is eruit. Het is me nu al twee keer overkomen: bij 'Expeditie Robinson' en 'Ergens Onderweg'. Volgens mij was het dan ook geen toeval dat Sergio als eerste aan de beurt kwam in de reeks vaders die met hun kind drie dagen op reis gaan in 'Ergens Onderweg'. Met Sergio erbij is het namelijk altijd recht in de roos. Denken we ook maar aan zijn vele passages in 'De Laatste Show', die man weet hoe hij zichzelf en show moet verkopen.
Met 'Ergens Onderweg' komt het wel nog goed als 'programma zonder Sergio', maar voor Expeditie Robinson is het schip jammer genoeg direct ten onder gegaan na het vertrek van Kapitein Sergio. Zelfs Iwein Segers, onze favoriete stand-up comedian, kon iweing aan de situatie veranderen en moest zich ook maar tussen het drijfhout en de drenkelingen zien te behelpen. Mensen die goed met elkaar overweg kunnen levert misschien eerlijke televisie op, maar met eerlijkheid zijn we in de geschiedenis van de mensheid nooit geen meter opgeschoten. Beeld je in dat Eva Braun haar gedacht had gezegd tegen haar Adolf en hem had toevertrouwd dat ze die Anschluss nu ook weer niet zo'n schitterend idee vond. Wel, dan zaten wij nu nog altijd over de Grote Oorlog door te bomen.
En de Grote Oorlog, dat weet iedereen, daar zwijg je beter over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten