De Ronde van de Waarheid

Het is al lang geleden dat ik mijn pen heb laten glijden over het televisielandschap, dus laat ik in dit verloren moment daar eens werk van maken. Fasten your seatbelts!

Hoe durven mensen kritiek hebben op 'De Ronde' als ze iedere week als koeien in de wei naar 'Witse' zitten te kijken? In 'The Killing' wordt één moord uitgesponnen over twintig afleveringen, in 'Witse' hebben ze al moeite één aflevering te vullen per moord. En dan een beetje kritiek hebben op 'De Ronde'. Dat is toch de schaamte ver voorbij. Een welgemeende 'Da meendje nie' in hun richting. In dezelfde categorie: mensen op twitter die al na één aflevering genoeg gezien hebben van 'De ronde', terwijl het om circa tien verhaallijnen gaat waarvan je de afloop onmogelijk kunt voorspellen. Pas na drie afleveringen kan je dan misschien al een beetje commentaar hebben bij 'die wirwar van verhalen'. Willen we dat afspreken?

En voor de rest kunnen er niet genoeg kookprogramma's op de buis verschijnen voor mijn part. Ik snap niet wat iedereen heeft tegen kookprogramma's. Van welke andere televisieprogramma's kan je zeggen dat je er iets van geleerd hebt, iets aan gehad hebt. Geestelijk misschien wel maar praktisch? Misschien is het omdat ik geen vlees eet (en ook geen melk drink) en zo wat creatiever moet zijn in de keuken dat ik wel inspiratie haal uit kookprogramma's. Dus voor al die zeurpieten die zich ergeren aan keukenpieten, één advies: stop met vlees eten en al uw bezwaren zullen smelten als sneeuw voor de zon, of beter, als een klontje boter (Solo) in de pan (van Piet Huysentruyt).