Den Besten

Hoe twee programma's van dezelfde makers zo kunnen verschillen. En dan heb ik het over 'Komen Eten' en 'Zo zijn we getrouwd', beiden uitgezonden op VT4.

Na een dipje ergens vorig jaar ben ik weer helemaal mee met 'Komen Eten' en dat mag grotendeels op het conto van 'den besten' (foto) geschreven worden, die dan ook zijn bijnaam niet gestolen heeft. Wat in de gespecialiseerde pers ook beweerd mag worden. Wie nu denkt, 'den besten', daar heb ik nog nooit van gehoord, wel die mist iets. Ik kan geen aflevering meer van 'Komen Eten' bekijken zonder even te denken aan 'den besten'. Dan beeld ik me in hoe hij de geflambeerde coquille's of de pangasius in papillot in één welgemikte quote spreekwoordelijk terug naar de keuken stuurt. Vooral zijn vaste uitspraak "Doe ta nie!" (met Gents accent) zal bijgezet worden in het Vlaamse Pantheon der memorabele uitspraken.

'Komen Eten' is een programma dat je weer eventjes doet verzoenen met je Vlaamse medemens. Mensen die graag koken hebben namelijk een zekere graad van beschaving, dit in tegenstelling tot mensen die trouwen. Deze kunnen we bewonderen in 'Zo zijn we getrouwd' en je wordt er niet vrolijker van. Het bevestigt je in al je vermoedens en vooroordelen over de gewone Vlaming en mijn daaruit vloeiende terughoudendheid om de arbeidsmarkt te betreden. Na één aflevering had ik genoeg gezien en uit zelfbescherming (om nog niet meer misantroop te worden) zal ik verzaken aan verdere trouwpartijen.

Als ik toch ooit zelfmoord overweeg zal ik terugdenken aan de woorden van 'den besten': "Doe Ta Nie!".

PVDM

Waar ik het met jullie nog eens over wou hebben: PVDM, de marketeer van De Standaard die nu verkast is naar Nederland waar hij de leiding van het NRC Handelsblad zal overnemen.

Al die verheven ideeën over wat een krant moet zijn, ik wordt daar niet warm van. En laat PVDM daar nu eens toevallig het exponent van zijn. Volgens hem moet een kwaliteitskrant hard nieuws bevatten maar moet er ook plaats zijn voor ontspanning. Het is niet omdat iemand alles van de verkiezingen in Pakistan wil weten dat hij niet geïnteresseerd zou zijn in de verkleedpartijen van Lady Gaga. Dat klinkt aanvaardbaar maar is dat wel zo? Ik lees ook alleen maar Dag Allemaal als hij toevallig in de buurt ligt maar hem kopen? Nog in geen honderd jaar. Dus waarom zou ik het dan in de krant willen lezen?

Daarnaast wordt PVDM ook veel te veel gefêteerd alsof hij een genie is die alles wat hij aanraakt in goud verandert. Mensen, het gaat hier om een krant: een hoop achterhaalde berichten die al op het web zijn verschenen, opinies die als je een beetje zoekt ook op het internet te vinden zijn en interviews die slappe afkooksels zijn van wat er in HUMO verschijnt. Wat zou één manspersoon daar nu aan kunnen veranderen? De enigste reden voor zijn ophemeling is dan het feit dat hij zo'n vod toch verkocht krijgt aan 80.000 man. Waarvoor proficiat, het ga je goed Peter, in den vreemden.

Kappen met de kerk

De bisschoppen hebben een kans gemist. Op hun gezamenlijke persconferentie hadden ze kunnen aankondigen dat de kerk in België ermee zou ophouden. In plaats daarvan hebben ze een paar nieuwe geboden opgesteld die ooit nog eens zullen uitgevoerd worden (lees: in het hiernamaals zullen ze zich daar wel mee bezighouden, ze hebben daar toch tijd genoeg). Stoppen met de kerk, het lijkt absurd, maar zei men dat enige tijd geleden ook niet over de boedelscheiding van België ... en kijk nu, zelf de Walen hebben al een plan B.

En er zijn redenen genoeg om met de kerk te stoppen, ga vooreerst maar eens op een zondagmorgen bij een kerk gaan staan. De lijkgeur is amper uit te houden wanneer de meute de mis verlaat en nog wat staat na te praten. Over pakweg tien jaar schiet er daar niets meer van over en blijven de kerken leeg achter. Daarnaast, als de bisschoppen hun woord houden, worden alle rotte appels uit de mand geplukt, wat wil zeggen dat alle priesters met een pedofiel verleden op pensioen worden gestuurd. De goeie appels zullen op een hand te tellen zijn en het gapende gat in het priesterbestand zal niet opgevuld raken met nieuwe geroepenen, denk ik zo. Ergo, niet alleen zal er een lege kerk zijn , er zal ook niet voor gepreekt worden. Ergo ergo, dan houdt het een keer op hé.

En als dat geen voldoende argument is om er mee te kappen, ik denk niet dat wij nog veel zin zullen hebben om onze belastingen te verspelen aan een instituut dat decennialang pedofielen heeft voortgebracht. Geen gelovigen, geen priesters en geen geld, waar wachten die bisschoppen nog op?

Hulde aan Pico

Waarom grijpt het verhaal van Pico ons allemaal toch zo aan? Die man heeft hoogstens 4 seizoenen meegespeeld in F.C. De Kampioenen en daarna nooit meer iets van zich laten weten. En toch staat zijn ongelukkig geplaatste caravan op de voorkant van alle kranten en de bovenkant van websites. Het zou kunnen dat dit gewoon past in de 'news flow' die op gang werd gebracht door de lustige kampeerders van Vie et Lumière, maar volgens mij is er iets anders aan de gang.

Volgens mij zit er in ieder van ons een Pico Coppens. Ooit zijn wij ook eens populair geweest en hebben we geproefd van de vruchten der succesboom. We waanden ons onaantastbaar en we aten ons buikje vol. Tot we diarree kregen en enkel nog tweederangs stroop uitkakten. Daarom haakt dat beeld van Pico die zijn broek afsteekt zich vast in ons collectief geheugen. Vooral die blauwe plek - die rood uitslaat - valt daarbij op. Steekt daar zijn naalden die hem terugbrengen naar de hoogdagen.

Het zou een scène kunnen zijn uit F.C. De Kampioenen. Carmen komt het café binnenlopen en roept het uit: "Pico is terug! Hij staat met zijn caravan op het dorpsplein en Ria de Stekker is nog altijd bij hem." En uit erkenning voor de vele verdiensten die Pico voor de club geleverd heeft laten ze hem op het veld kamperen en uiteindelijk wordt hij weer de superspits van weleer.

Ja, zo zou F.C. De Kampioenen moeten eindigen.

Het nieuwe tv-seizoen, beter bekeken.

Iedereen zit weer aan mijn kop te zagen wat ik van het nieuwe tv-seizoen vindt. Blijkbaar als je niet over internet kan beschikken wordt je plots geacht een tv-expert te zijn. Wel hier is mijn conclusie na een goeie week tv-kijken: er zijn geen genre's meer. Nee, dat was een vraag op het examen ("Er zijn geen televisiegenre's meer, leg uit."). Als er niets op televisie te zien is kan je er nog altijd over leren. Terug naar het lopende tv-seizoen. Wat me vooral verheugde: de terugkeer van Sergio. De Juiste Prijs zou zonder hem maar een flauw en smaakloos programma zijn, maar de aanwezigheid van Sergio geeft het een licht postmoderne toets die het boven de middelmaat doet uitstijgen.

Een ander markant figuur is Peter van Asbrouck die opduikt in Bananasplit. Deze man is gewoon gemaakt om op te duiken in verborgen camera grappen. Hij hoeft zelfs niets te zeggen, gewoon een halve minuut blikken trekken is al genoeg om het verbouwereerde slachtoffer nog dieper te vernederen, als dat al mogelijk is. Een vakman, quoi.

Een andere opmerkelijke comeback - naast die van Sergio - is die van Goedele Liekens, wat kan die zuchten zeggen. Ze doet me altijd denken aan de moeder waarvan de zoon/dochter het constant uitroept: "Maar, maamaa!." Zo zitten ze waarschijnlijk ook voor het scherm. Net zoals wij. Het zou een betere tittel voor haar programma kunnen zijn: 'Maar, Goedele!', alleszins beter dan Goedele Nu. Jammer zijn komma's niet echt gewenst in programmatitels (let er maar eens op). Een gemiste kans.

Reuzen & rituelen

De kleine reuzin en de duiker. Op de VRT proberen ze ons weer tot het uiterste te drijven. Ze bouwen het gedurig op tot de dag waarop het allemaal zal gebeuren. Big fucking deal, een houten reus die door de straten van Antwerpen dwaalt en op zoek is naar een kleine reuzin die maar niet wil bewegen. Ongelooflijk, zijn ze er maanden mee bezig wil die kleine reus plotseling geen vin meer veroeren. Ik zat me te verkneukelen bij mijn radiotoestel waarop alles live(!) werd uitgezonden. In Kortrijk lopen er al jaren reuzen rond, heeft nog nooit een haan naar gekraaid en er is zeker geen radioploeg langsgekomen om het live van commentaar te voorzien.

Wat heeft iedereen met die verdomde rituelen. Is dat uit jaloezie op andere volkeren die een hele maand niet eten overdag en daar dan een groot feest voor organiseren? Ik heb absoluut niets met massa's, het is een gênante boel en bovendien ook nog eens horendol saai. Ik zie me daar al staan tussen die idoten. "Is hij daar?" "Nee, hij is daar nog niet maar ze zeggen..".

We moeten stoppen met die rituelen, hoe kunnen we anders ooit een vuist maken tegen die moslims en andere godsdienstwaanzinnigen. Zolang wij langs de weg staan uitkijken naar een reus als een stel peuters zullen moslims en co blijven zeggen: "Maar jullie hebben ook nood aan rituelen want jullie staan op de kijk voor reuzen, van jullie hoeven we geen lessen, insjallah."

En willen we dat?

Klaagzang van een inbreker (1)

Dit stuk is een gastbijdrage, het is iemand die anoniem wil blijven maar toch niet meer kan zwijgen. Hij doorbreekt de stitle, stilte, de trouwe bondgenoot die hem op vele rooftochten vergezelde. Leest u mee.

Bestaan er nog van die goeie ouwe inbrekers die nog leven voor hun stiel? Die nog weten hoe je een goeie koevoet zet zonder te veel lawaai te maken. Want tegenwoordig is het allemaal specialisatie en veel would-be uit Oost-Europa die het beroep devalueren. Ze pakken de glans van het metier af.

Vroeger hadden mensen respect voor een inbreker. Je kunt het je niet meer voorstellen. Inbrekers, dat waren echte gentlemens die trots waren op hun werk. Tegenwoordig is het allemaal lopende bandwerk zonder enige nuance. Zo gaan de finesses van het vak verloren. Wie weet nog hoe je een zaklamp moet vasthouden zonder opgemerkt te worden? Niemand! En dat is het grote probleem, geen technische beheersing meer.

Oh edele kunst van het sloten forceren. Nee hoor meneer, we stampen de deur zo wel in. En zo krijgen autochtone inbrekers een slechte naam bij de bevolking die enkel de schade ziet aangericht door een kleine groep gespecialiseerde Oost-Europeanen. Die specialisatie is nog een andere kwaal . Vroeger was een inbreker een goede allrounder die je overal kon inzetten. Vandaag de dag moet je al heel lang zoeken om zo iemand op de kop te tikken. Zo gaat een heleboel kennis verloren die vroeger van vader op zoon werd overgeleverd.

Vergeet het maar hoor als je nog een familie bussiness wil opzetten. De zitjes worden duur verkocht een de plaatsjes zijn zuur verdeeld, met familie of traditie wordt geen rekening meer gehouden.

Dit was het eerste deel van deze 'cri de coeur' van deze 'laatste der mohikanen' (sic). Binnenkort het tweede deel.